Πολλές φορές αναρωτιέμαι, ειδικά όταν πιάνω την Όλιβ μου (καθαρόαιμο ημιαιμάκι με pedigree καταφυγίου) να με κοιτάει με ένα βλέμμα σαν να θέλει κάτι να μου πει, αν ένας σκύλος μπορούσε να μας μιλήσει, τι θα είχε να μας πει. Και εντάξει το δικό σου και το δικό μου καλοζωισμένο και πριγκιπικά αναθρεμμένο σκυλάκι, το οποίο δεν έχει ιδέα τι πάει να πει πείνα, κρύο, εγκατάλειψη και πόνος, τι θα μας έλεγε; «Σε ευχαριστώ, θέλω φαγητό, σ αγαπώ, πάμε βόλτα, χάιδεψε με κι άλλο, πάρε την μπάλα» και λοιπά κοινότυπα, για την μέρα τους, σχόλια.

Το θέμα είναι να μπορούσαμε να ακούσουμε την φωνή όλων αυτών των κατατρεγμένων και πονεμένων από τις στερήσεις και τα βιώματα ζώων εκεί έξω, που δίνουν καθημερινή μάχη για να βγάλουν την μέρα μέχρι το μάξιμουμ των 2 ετών που κατά μέσο όρο καταφέρνουν να ζουν στους δρόμους.

Από την μέχρι τώρα μου πορεία στον χώρο του φιλοζωικού εθελοντισμού, έχω, δυστυχώς, γίνει μάρτυρας πάμπολλων περιστατικών εγκατάλειψης και κακοποίησης τόσο σκύλων όσο και γατιών. Αυτές οι εμπειρίες με έχουν σημαδέψει, αλλάζοντάς με ως άνθρωπο και θέλω να πιστεύω μου ότι μου δίνουν το δικαίωμα να γράψω έναν φανταστικό μονόλογο ενός αδέσποτου σκύλου, ο οποίος βιώνει από πολύ νωρίς την σκληρότητα αυτού του κόσμου. Τα γεγονότα που θα διαβάσεις είναι αληθινά και δυστυχώς συμβαίνουν πολύ συχνά.

«Μαμάααα πεινάω! Κάντε καλέ πιο πέρα να φάω και εγώ! Όχου πολύ στριμωξίδι πέφτει σήμερα για το φαγητό.
Ουφ, τα κατάφερα, έφαγα και εγώ! Αχχχ τι ωραία και ζεστά που είναι δίπλα στην μαμά μου, λέω να πάρω κανέναν υπνάκο τώρα. Ε! Που πάει; Μαμά! Ε! Πάλι έφυγε. Αν καταφέρω τώρα να κοιμηθώ παρέα με τα αδέρφια μου, σφύρα μου. Όλο παιχνίδι και εξερεύνηση θέλουν αυτά, εγώ θέλω να κοιμηθώ όμως. Δεν με αφήνουν! Γκρρρρ! Ώπα τι γίνεται εδώ; Τι είναι αυτοί; Σηκώνουν αυτό το πράγμα που ήταν η οροφή της φωλιάς μας. Με τρομάζουν! Μπάζει κρύο τώρα εδώ μέσα και δεν μ’ αρέσει καθόλου. Κάτσε να φωνάξω την μαμά μου. Μαμάαα! Αφού την βλέπω την κρατάει ένας άνθρωπος, μα γιατί δεν την αφήνει να έρθει σε εμάς; Αμάν ένα απ΄ τα αδέρφια μου σηκώθηκε στον αέρα και μπήκε κάπου. Ωχ και άλλο! Τώρα νιώθω και εγώ κάτι σκληρά χέρια να με ζουλάνε και να με πετάνε κάπου σκοτεινά όπου είναι και τα αδέρφια μου μέσα. Πιέζομαι, δεν μπορώ να κουνηθώ! Θόρυβος, αέρας, κάπου μας πάνε. Φοβάμαι πολύ, θέλω την μαμά μου οπωσδήποτε. Κλαίω. Μάταια όμως, δεν βλέπω τίποτα και κυρίως δεν νιώθω η μυρίζω πουθενά γύρω την μαμά μου. Τι συμβαίνει; Σταμάτησε ο θόρυβος. Μας σηκώνουν πάλι στον αέρα όλα μαζί. Νιώθω να πέφτω! Έπεσα και προσγειώθηκα στο χώμα. Πού είμαστε; Δεν αναγνωρίζω τίποτα. Βλέπω μόνο χωράφια γύρω και έναν δρόμο όπου περνάνε γρήγορα κάτι πράγματα. Τουλάχιστον έχουμε μια κούτα, αυτήν που είχαμε και στην φωλιά όταν ήμασταν με την μαμά μας. Κουράγιο αδέρφια, όπου να ναι θα έρθει να μας σώσει. Οι άνθρωποι μπήκαν σε ένα πράγμα μέσα και χάθηκαν στον ορίζοντα. Δεν καταλαβαίνω τι έχει συμβεί. Κλαίω και περιμένω μαζί με τα άλλα 4 αδέρφια μου. Κουλουριαζόμαστε για να ζεσταθούμε μέσα στην κούτα μέχρι να έρθει η μαμά να μας σώσει. Αποκοιμήθηκα.

Ξυπνάω γιατί νιώθω περισσότερο κρύο και υγρό να κυλάει πάνω μου. Βρέχει και έχει σκοτεινιάσει. Αρχίζω να μην βλέπω τίποτα. Απλά νιώθω ότι πεινάω και κρυώνω. Βλέπω ένα από τα αδέρφια μου να απομακρύνεται από εμάς. Μα τι κάνει; Δεν φοβάται; Αυτός ήταν πάντα ο πιο θαρραλέος εδώ που τα λέμε, ίσως πάει να φέρει βοήθεια. Η κούτα μας έχει γεμίσει νερά πια, βγαίνουμε έξω. Για καλή μας τύχη βρήκα έναν πυκνό θάμνο εδώ δίπλα και χωθήκαμε μέσα. Ας κουλουριαστούμε ξανά, ίσως κοιμηθούμε και έτσι ξεχάσουμε και την πείνα μας. Αύριο βλέπουμε.

Βγήκε ήλιος επιτέλους! Βγαίνουμε από τον θάμνο να δούμε τι υπάρχει γύρω μας. Α βλέπω και το θαρραλέο μας αδέρφι! Μα τι κάνει ξαπλωμένο δίπλα στον δρόμο; Πσσσσστ! Ξύπνα καλέ! Πάω κοντά να δω.. Δεν μου φαίνεται καλά. Έχει ξεραμένο αίμα γύρω από το στόμα του! Τον μυρίζω. Τον σκουντάω. Δεν κουνιέται. Δεν αναπνέει. Δεν ζει πια.. Έπρεπε να τον σταματήσω. Δεν έπρεπε να είχε φύγει από εμάς χθες βράδυ. Κλαίω, τα πράγματα πάνε απ το κακό στο χειρότερο. Θέλω την μαμά μου! Τι θα κάνω τώρα;
Με όσο κουράγιο μου απομένει, γυρνάω πίσω στα αδέρφια μου και δεν τους λέω όμως τίποτα. Κλαίνε ούτως ή άλλως από την πείνα και την δίψα.

Ένας δυνατός θόρυβος μηχανής μας τρομάζει! Χωνόμαστε στον θάμνο. Κάτι χέρια ψαχουλεύουν τον θάμνο! Ωχ πάλι μας σηκώνουν στον αέρα! Πού μας πάνε; Τουλάχιστον δεν μας έβαλαν μέσα σε κάτι και έτσι βλέπουμε γύρω μας. Καλά όχι πολλά, αλλά έστω βλέπω τα αδέρφια μου όλα μαζί. Μείον ένα που έμεινε για πάντα πίσω..

Σταματάμε να κουνιόμαστε. Μας βγάζουν έξω, πού είμαστε πάλι; Πεινάμε. Μια αυλή, ένας δρόμος και πάλι χωράφι. Μας βάζουν ένα πιάτο με γάλα και κάτι ξεραμένο αλλά με την πείνα που έχουμε τα τρώμε όλα σε δευτερόλεπτα. Ακούω φωνές και ακαταλαβίστικους ήχους από πάνω μας. Κάποιος φωνάζει.

Μας σηκώνουν μαλακά έστω, και μας βγάζουν και τα 4 κάπου λίγο πιο πέρα από την αυλή που φάγαμε. Μα γιατί; Ίσως να ξανατρώγαμε εκεί τίποτα. Κρίμα. Αρχίζω να εγκαταλείπω την ιδέα ότι θα ξαναδώ την μαμά μου. Πρέπει να σταθώ δυνατός για τα αδέρφια μου. Αρχίζουμε να εξερευνούμε τον χώρο γύρω από αυτή την αυλή που φάγαμε. Βλέπουμε κόσμο, φασαρία, πράγματα να κινούνται γρήγορα. Πλησιάζω εγώ έναν χώρο που έχει κόσμο. Ωχ, ένας άνθρωπος έρχεται προς το μέρος μου με μία σκούπα! Τρέχω γρήγορα προς την αντίθετη μεριά. Καλά γιατί κάνει έτσι, οκ είμαι μαύρος με κοντό και λίγο μαδημένο τρίχωμα το οποίο μου φέρνει φαγούρα που και που, αλλά όταν μεγαλώσω θα γίνω ένας ψηλός και γεροδεμένος σκύλος! Δεν το βλέπει αυτό;

Γυρνάω πίσω και βλέπω κάτι μικρούς ανθρώπους να κυνηγάνε με ένα ποδήλατο ένα απ τα αδέρφια μου! Αυτό κλαίει και τρέχει. Μα δεν βλέπουν ότι τον τρομάζουν; Τα άλλα δύο αδέρφια μου έχουν εξαφανιστεί! Τα ψάχνω γύρω παντού αλλά δεν βλέπω τίποτα. Τόσο πολύ έλειψα; Όχι! Που πήγαν τα χαζά άραγε, εδώ βλέπω ότι υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι, δεν πρέπει να απομακρυνόμαστε. Τι θα κάνω τώρα πάλι; Βλέπω τους μικρούς ανθρώπους να σηκώνουν τον αδερφό μου στον αέρα να τον πειράζουν και τέλος να του βάζουν ένα σαν σκοινί γύρω από τον λαιμό και να τον σέρνουν. Εγώ έχω κρυφτεί και παρακολουθώ. Να βγω άραγε και να πάω και εγώ μαζί τους; Μήπως τον πηγαίνουν πουθενά για να τον ταΐσουν όπως μας έδωσαν πριν και ας μην μας κράτησαν στην αυλή τους; Πριν προλάβω να αποφασίσω, είδα να τον φορτώνουν σε ένα πράγμα με καρότσα, μπήκαν και οι τρείς χωρίς παπούτσια μικροί άνθρωποι, λίγο βρώμικοι μου φαίνονται, (κατά τ’ άλλα λένε εμένα βρώμικο) και άρχισαν να απομακρύνονται μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης από χώμα. Έμεινα μόνος τώρα. Φοβάμαι πολύ.

Αποφασίζω να προχωρήσω όπου με πηγαίνει η μύτη μου. Όλο και κάπου θα βρω τίποτα να φάω. Δεν μπορεί! Περπατάω φοβισμένος στον δρόμο ανάμεσα από σκουπίδια, κρύβομαι σε θάμνους όταν ακούω δυνατούς θορύβους και προσπαθώ να μυρίζω τίποτα γνώριμο ή τίποτα που να θυμίζει φαγητό. Σε κάποια φάση φτάνω σε ένα μέρος που έχει αρκετό κόσμο και πολλές ωραίες μυρωδιές. Κάποιος με διώχνει όμως και τρέχω πάλι μακριά. Έχω κουραστεί πολύ. Θέλω να κοιμηθώ και ας μην έχω καταφέρει να βρω τίποτα να φάω. Αρχίζει κιόλας και σκοτεινιάζει. Βρίσκω έναν καλά κρυμμένο χώρο πίσω από κάτι σκουπίδια και χώνομαι. Ουφ να κοιμηθώ λίγο..

Το επόμενο πρωί ξυπνάω απότομα από δυνατούς θορύβους και νιώθω κοντά μου φασαρία. Βλέπω ένα τεράστιο μηχάνημα να σηκώνει στον αέρα τον κάδο, δίπλα στον οποίο είχα κρυφτεί, και να τον αδειάζει. Γρήγορα να φύγω πριν με δουν! Πάλι βγήκα στον δρόμο και τρέχω γιατί με τρόμαξε πολύ αυτός ο θόρυβος. Πόσο θα ήθελα να έβλεπα την μαμά μου τώρα και να μπορούσα να φάω. Πρέπει να σταματήσω όμως να το σκέφτομαι αυτό. Προχωράω και βρίσκω κάτι που θυμίζει φαγητό πεταμένο δίπλα σε κάδο, ευτυχώς γιατί δεν αντέχω άλλο! Τρώω λαίμαργα. Μετά από λίγη ώρα βέβαια με πονάει η κοιλιά μου αλλά δεν πειράζει, από το τίποτα..

Περπατάω πάλι, δίχως να ξέρω που πάω αλλά φροντίζω να αποφεύγω τα γρήγορα πράγματα που κινούνται γιατί έτσι την πάτησε ο αδερφός μου απ’ ότι θυμάμαι.. Στέκομαι έξω από έναν χώρο όπου βγαίνουν ωραίες μυρωδιές πάλι, ένας άνθρωπος σκύβει από πάνω μου και μου δίνει ένα κομμάτι από κάτι ωραίο και ζεστό! Υπέροχο ήταν! Κάτι μου λέει σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνω αλλά μετά απομακρύνεται ρίχνοντάς μου μερικά περίλυπα μάλλον βλέμματα. Τόσο άσχημος είμαι; Αυτή η φαγούρα πάντως έχει αρχίσει να με κουράζει πολύ. Αποφασίζω να περιμένω λίγο ακόμα εδώ μήπως μου δώσει πάλι κάποιος κάτι νόστιμο όπως εκείνος ο άνθρωπος. Να ένας τρώει κάτι, κάτσε να πλησιάσω εγώ αυτή την φορά. Πριν προλάβω να κάτσω δίπλα του, νιώθω έναν δυνατό πόνο στα πλευρά μου. Και μια φωνή με νεύρα να μου μιλάει πάλι ακαταλαβίστικα.

Με χτύπησε μάλλον γιατί τον ενόχλησα. Πονώντας ακόμα, απομακρύνθηκα γρήγορα. Ας συνεχίσω τον δρόμο μου καλύτερα γιατί άλλο ζεστό φαγητό δεν βλέπω να μου δίνουν, μάλλον για ζεστή κλοτσιά το βλέπω. Αποφασίζω να μην ξαναπλησιάσω άλλον άνθρωπο. Αναρωτιέμαι ξαφνικά γιατί η μαμά μου αποφάσισε να μας κάνει αφού δεν είχε σκοπό ούτε να μας κρατήσει κοντά της ούτε μπόρεσε να μας προστατέψει. Επίσης, αναρωτιέμαι τι να απέγιναν τα αδέρφια μου. Άραγε αυτά θα τα ξαναδώ ποτέ;

Εκεί που με είχε πιάσει απελπισία και είχα κάτσει κοντά σε ένα δέντρο να ξαποστάσω, βλέπω έναν άνθρωπο να έρχεται προς το μέρος μου αργά και λίγο σκυμμένος. Όχου, τι να θέλει πάλι αυτός. Μήπως είναι αυτή; Γιατί ακούω μια ζεστή, γλυκιά φωνή να μου μιλάει αυτή την φορά, στα κορακίστικα βέβαια. Τι να κάνω, να φύγω ή να μείνω εδώ να δω τι θα γίνει; Και αν με πονέσει πάλι; Όμως πεινάω πάρα πολύ και πονάει η κοιλιά μου, πρέπει να το διακινδυνέψω. Με πλησιάζουν κάτι χέρια αλλά ευτυχώς με σηκώνουν απαλά στον αέρα και με τυλίγουν με κάτι ζεστό. Δεν είναι άσχημα μέχρι στιγμής. Φοβάμαι βέβαια αλλά νιώθω καλά. Φτάνουμε σε έναν χώρο όπου με αφήνει κάτω να περπατήσω. Δεν είμαι έξω πια τουλάχιστον. Μου δίνει η κοπέλα (ναι κοπέλα είναι την μύρισα) νερό μπόλικο και φαγητό νόστιμο! Πολύ! Ουάου!!! Τρώω του σκασμού επιτέλους! Μου δείχνει η κοπέλα ένα μέρος μαλακό όπου μάλλον εννοεί ότι μπορώ να κοιμηθώ. Αχχχ νιώθω χορτάτος και ασφαλής μπορώ επιτέλους να κοιμηθώ και με τα δύο μου μάτια κλειστά, όπως τότε, που κοιμόμουν δίπλα στην μαμά μου και τα αδέρφια μου.. Αχ ρε μαμά.. Μου λείπεις πολύ.. Ευτυχώς αυτή η κοπέλα φαίνεται ότι θα με φροντίσει από εδώ και πέρα. Τα αδέρφια μου όμως.. Εσύ τι θα απογίνεις; Γιατί απ’ ότι φαίνεται ο κόσμος στον οποίον μας έφερες είναι σκληρός, πολύ σκληρός και εγώ είμαι πολύ μικρός και αδύναμος. Σε έχω ανάγκη μαμά..»

Ο Ρέσκιουντ όπως αποφάσισα να ονομάσω τον μικρό ήρωα της ιστορίας μου, είναι από τα λίγα και τυχερά σκυλιά που βρέθηκαν στα χέρια κάποιου φιλόζωου ανθρώπου και σώθηκε. Σίγουρα το μέλλον του στα χέρια ενός τέτοιου ανθρώπου θα είναι εξασφαλισμένο. Η τύχη των υπολοίπων όμως; Το ένα του αδερφάκι πέθανε στον δρόμο όπως πάρα πολλά άλλα πεθαίνουν καθημερινά από χτυπήματα αμαξιών, τα δύο αδερφάκια εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς, που αυτό σημαίνει ότι αν είναι τυχερά υιοθετήθηκαν από καλές οικογένειες και αν είναι άτυχα υιοθετήθηκαν από επιπόλαιες οικογένειες που μπορεί αργότερα να μην διστάσουν να τα βγάλουν πάλι στον δρόμο. Τα σενάρια εδώ μπορεί να είναι πολλά. Πάντως όλα τα έχουμε δει. Το τελευταίο του αδερφάκι θα πω ότι αιχμαλωτίστηκε από τσιγγάνους, επίσης σύνηθες φαινόμενο γι αυτούς να κρατούν σκυλιά υπό άθλιες συνθήκες και μονίμως δεμένα. Η μαμά του Ρέσκιουντ σίγουρα παραμένει αστείρωτη να γεννάει και άλλα ετεροθαλή αδερφάκια του Ρέσκιουντ, έτσι ώστε αυτός ο απάνθρωπος κύκλος να διαιωνίζεται..

Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων. Άλλαξε το σενάριο αυτής της ιστορίας και άλλων ιστοριών σαν και αυτήν που μόλις διάβασες. Στείρωσε, φρόντισε, υιοθέτησε, αγάπα, μέχρι να μην υπάρχει πια καμία πονεμένη ψυχή στον δρόμο. Δεν είναι δύσκολο αν όλοι μας κάναμε κάτι από λίγο..

Αν σε ενδιαφέρει να βοηθήσεις πραγματικά, έστω σήμερα μέρα που είναι, ρίξε μια ματιά στοwww.spazgreece.gr και δες τι μπορεί να κάνεις. Μικρό ή μεγάλο δεν πειράζει, σημασία έχει ότι δεν θα περάσεις άλλη μία μέρα αδιαφορώντας. Μας έχουν ανάγκη. Πολύ.

Ω μα πόσο ενθουσιώδης και συναρπαστική είναι η άφιξη του νέου χνουδωτού μέλους της οικογένειας σου!? Εσύ τυχερέ και νέε σκυλογονέα, ετοιμάσου για την αρχή μιας υπέροχης και δια βίου φιλίας με πολλά χρόνια χαρούμενων στιγμών, αφοσίωσης και αγάπης. Είναι τόσα πολλά αυτά που θα βιώσεις και θα μάθεις, δίπλα στο τετράποδο συντροφάκι σου που πραγματικά δεν μπορείς τώρα παρά μόνο να φανταστείς τα μισά!

Πριν όμως πάρεις αυτή την τόσο σοβαρή και δεσμευτική απόφαση του να φέρεις το νέο σου σκύλο στο σπίτι, θα ήθελα να γνωρίζεις κάποια πράγματα ώστε να προετοιμάσεις καλύτερα εσένα και την οικογένειά σου για τις κάποιες αλλαγές που θα επέλθουν. Να έχεις στον νου σου, ότι ο μικρός ή μεγάλος σκύλος που θα έρθει δεν είναι δυνατόν ούτε να γνωρίζει τους κανόνες του σπιτιού σου αλλά ούτε και να τους μάθει μέσα σε 1 εβδομάδα. Θέλει ασχολία και υπομονή, ώστε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της ζωής του και να κατανοήσει τα όρια και τους κανόνες του νέου του σπιτιού.

Σου παραθέτω λοιπόν κάποια μικρά ή μεγάλα μυστικά σωστής προετοιμασίας πριν την πολυπόθητη άφιξη του μαλλιαρού σίφουνα ώστε να έχεις να λες ότι είσαι ο πιο προνοητικός της παρέας αλλά και ένα πλάνο με τα πρώτα αναγκαία που θα πρέπει να κάνεις μετά την άφιξη του σκύλου σου. Κάποια μπορεί να σου φανούν αυτονόητα. Οκ ναι, καλύτερα όμως να τα ακούσεις όλα απ την αρχή για να πάρεις σημειώσεις και να φτιάξεις σωστά την «του-ντου λίστα» σου.

#1. Προμήθειες, προμήθειες και άλλες προμήθειες

Εδώ αναφερόμουν για το κομμάτι «αυτονόητα» που προανέφερα. Πριν έρθει ο μικρός φίλος σου σπίτι αγαπημένε μου σκυλογονέα, ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις μια γενναία επίσκεψη σε ένα κατάστημα με είδη ζώων. Φρόντισε να πάρεις τα βασικά πρώτα απαραίτητα όπως είναι τροφή, πιατάκι φαγητού και νερού, κολάρο σκύλου, οδηγός ή λουρί για να τον βγάζεις βόλτα, μια ταυτότητα με χαραγμένο το όνομά του και το κινητό σου (και ας έχει μικροτσιπ ναι. «Better safe than sorry» που λένε και οι ξένοι), παιχνιδάκια μαλακά και κάποια για να ακονίζει τα δόντια του (ώστε να μην το κάνει στα έπιπλά σου) καθώς και ένα άνετο κρεβάτι όπου θα κοιμάται. Ακούγονται πολλά? Ε κάθε σκύλος όμως πρέπει να έχει και την προίκα του! Για να αποφύγεις κάποια έξοδα, φρόντισε τα πρώτα λουράκια και κρεβατάκια να μην είναι ότι πιο ακριβό βλέπεις στο ράφι γιατί μάλλον θα χρειαστεί να τα αντικαταστήσεις αν μιλάμε για κουτάβι.

#2. Προετοίμασε το σπίτι!

Φρόντισε ώστε το σπίτι σου να γίνει σκύλο-προφυλαγμένο. Τι εννοώ? Καλού κακού, μάζεψε τίποτα φυτά που τυχόν διακοσμούν προκλητικά (για τον σκύλο) το σαλόνι σου. Αν δεν θες να μαζεύεις χώματα και να ψαλιδίζεις μαδημένα φύλλα. Επίσης, σου προτείνω να αποθηκεύσεις τις ακριβές σου μπουχάρες για φέτος. Άστο καλύτερα γιατί τα χαλιά σου μπορεί να γίνουν εύκολα η πρώτη τουαλέτα του νέου σκύλου σου. Αν ο χώρος του σπιτιού σου είναι περίπλοκα δομημένος ή υπερβολικά ενιαίος, σου προτείνω να σκεφτείς που θα είναι ο πρώτος λίγο πιο περιορισμένος χώρος που θα μένει το μικρό μέχρι να μάθει να ζει ελεύθερο μέσα σε όλο το σπίτι. Μπορεί να χρειαστεί να προμηθευτείς ειδικά μωρουδιακά κάγκελα και να τα τοποθετήσεις σε καίρια σημεία. Εγώ απλά σου βάζω ιδέες.. 

#3. Ήρθε το μικρό; Βουρ για τον κτηνίατρο



Δεν ξέρω από πού μπορεί να θες να πάρεις το μικρό σου (αν και ελπίζω ότι θα είναι από καταφύγιο ή κάποιο φιλοζωικό σύλλογο..) όπως και να έχει θα πρέπει να το πας για έναν έλεγχο και ένα άνοιγμα βιβλιαρίου υγείας σε έναν κτηνίατρο της επιλογής σου, ο οποίος θα είναι και αυτός που θα το παρακολουθεί. Ο κτηνίατρος οφείλει να κάνει τον πρώτο έλεγχο, τα πρώτα εμβόλια, την αποπαρασίτωση εσωτερική και εξωτερική και να σε ενημερώσει για οτιδήποτε αφορά την υγεία του σκύλου σου. Μην παραλείψεις αυτό το πρώτο ραντεβού και περιμένεις πότε θα πάθει κάτι το μικρό (χτύπα ξύλο) για να το πας. Μέγα λάθος. 

#4. Σωστές συστάσεις με άλλα ζώα του σπιτιού.

Αν τυχόν έχεις άλλα ζώα στο σπίτι, μην περιμένεις ότι η πρώτη επαφή θα είναι: «αμολάμε μέσα στο σπίτι και ντάξει μωρέ θα τα βρούνε». Δεν πάει έτσι. Σκέψου και προγραμμάτισε ένα μέρος ουδέτερο όπου θα βρεθούν για πρώτη φορά πριν πάτε στο σπίτι. Άφησέ τα να μυριστούν μεταξύ τους, να πλησιάσουν αν θέλουν το ένα το άλλο και μην τα πιέσεις. Καλό θα είναι να έχουν γνωριστεί βέβαια πριν αποφασίσεις να υιοθετήσεις το δεύτερο ώστε να δεις αν όντως μπορούν να συμβιώσουν και αν το πρώτο σου ζώο είναι αρκετά κοινωνικοποιημένο και διατεθειμένο επομένως να δεχτεί το νέο μέλος στο σπίτι σου (του).

#5. Ξεκίνα την εκπαίδευση από νωρίς!



..και όταν λέω νωρίς, εννοώ από την πρώτη μέρα. Μην κάνεις το λάθος να βρίσκεις χαριτωμένο το μικρό σου όταν σου δαγκώνει τα χέρια, μασάει την άκρη του χαλιού όσο παλιό και αν είναι και να μην σε νοιάζει, όταν κάνει πιπί του παντού και εσύ λες να μην το μαλώσεις επειδή είναι μικρό και δεν καταλαβαίνει. Μην κάνεις αυτά και παρόμοια λάθη γιατί μετά θα μπλέξεις! Από την πρώτη μέρα, χωρίς φωνές και ξυλιές, δείξτου τι επιτρέπεται και τι όχι. Διάβασε πληροφορίες στο ίντερνετ ή απευθύνσου σε έναν ειδικό ώστε να σε βοηθήσει να θέσεις σωστά εσύ τους κανόνες του σπιτιού σου πριν προλάβει το μικρό να θέσει τους δικούς του. Ακόμα και ένα ενήλικο σκυλί χρειάζεται μια καθοδήγηση μέχρι να καταλάβει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Δεν θέλει κόπο λοιπόν, θέλει τρόπο.

#6. Φτιάξε το καθημερινό σας πρόγραμμα.

Κάτσε και σκέψου πως είναι τα ωράρια τη δουλειάς σου και της ζωής σου γενικότερα και καλό θα είναι αυτό να το κάνεις πριν τον ερχομό του σκύλου σου, ώστε να δεις ποιες ώρες θα το ταΐζεις και πότε θα βγαίνετε τις βόλτες σας. Τα σκυλιά είναι πλάσματα που αγαπούν την ρουτίνα. Πρέπει να ξέρουν πότε είναι να φάνε και πότε δεν είναι να φάνε, πότε πάνε βόλτα και πότε απλά περιμένουν σπίτι για να πάνε βόλτα. (Ενδιάμεσο μάλλον δεν υπάρχει..) Μέσω της βόλτας κιόλας, θα μπορέσεις να ρυθμίσεις και την τουαλέτα του. Έτσι δεν θα έχεις ατυχήματα στο σπίτι και θα έχεις ένα ευτυχισμένο και καλοκουρδισμένο σκύλο!

#7. Εξασφάλισε στον σκύλο σου το δικό του χώρο.



Έχω εξηγήσει αναλυτικότατα εδώ http://www.nou-pou.gr/articles/pets/kleise-me-se-ena-kloybi-soy-lew/ την σημασία της χρήσης του κέννελ στην ζωή ενός σκύλου. Μην παραλείψεις λοιπόν να προμηθευτείς αυτό το φανταστικό εργαλείο πριν ακόμα από την απόκτηση του σκύλου σου. Μάθε τον να μένει μέσα όταν εσύ θα κοιμάσαι και θα λείπεις ώστε να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο και ο σκύλος να είναι ασφαλής και ήρεμος. Μέσω της χρησιμοποίησης του, θα φτάσεις στο σημείο όπου θα έχει μάθει ο μικρός και να μην κάνει ζημιές αλλά και να μένει ελεύθερος μέσα στο σπίτι ακόμα και όταν εσύ θα λείπεις, χωρίς φυσικά να λερώνει μέσα. Μην χρησιμοποιείς το κέννελ σαν τιμωρία γιατί μπορεί να τον κάνεις να το αντιπαθήσει. Και αυτό δεν το θέλεις, πίστεψέ με.

#8. Η υπομονή είναι αρετή. Μεγάλη.

Όπως σου είπα στην αρχή, μην περιμένεις το νέο σου συντροφάκι να τα μάθει όλα με το που έρθει στο σπίτι απλά επειδή θα του έχεις πει 2-3 «Μη!» εσύ. Δεν γίνεται αυτό. Πρέπει να έχεις εκπαιδεύσει τον εαυτό σου από πριν έρθει το μικρό, στην τέχνη της υπομονής και των επαναλήψεων. Είναι ο μόνος τρόπος για να μάθει ο σκύλος σου τι ακριβώς θέλεις από αυτόν. Δείξε πολύ υπομονή για τον πρώτο ειδικά 1,5 μήνα του σκύλου στο σπίτι μέχρι να συνηθίσει το νέο μέρος, τους νέους ανθρώπους και να μπεί σε μια ρουτίνα ζωής. Παράλληλα δείχνε του κάθε μέρα, ξανά και ξανά τι είναι σωστό και τι είναι λάθος με αρκετές επ’ αυτοφώρω διορθώσεις και ασκήσεις. Κοινώς, οπλίσου με υπομονή και επιμονή!

Μέσα σε όλα αυτά τα πολλά ή λίγα, κρίνε εσύ, που σου είπα, μην ξεχάσεις να απολαύσεις τον ερχομό του νέου τετράποδου φίλου σου στην ζωή σου. Θεωρώ ότι είναι μια πολύ σημαντική στιγμή και δεν θα ήθελα να αναλωθείς μόνο στα διαδικαστικά. Ζήσε το, απόλαυσέ το, βρες χρόνο να ασχοληθείς με παιχνίδια μαζί με τον σκύλο και δώσε χρόνο σε αυτή την σχέση ώστε να ωριμάσει και να γίνει ένας από τους πιο δυνατούς δεσμούς της ζωής σου, ο οποίος πίστεψέ με, θα σε σημαδέψει για πάντα. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την αφοσίωση και την ανιδιοτελή αγάπη που θα λάβεις από τον σκύλο σου. Κάτσε και θα με θυμηθείς..

Η θρησκεία μας λέει ότι μία ωραία ημέρα ο Θεός αποφάσισε να δώσει τις 10 Εντολές στον Μωυσή. Έτσι λοιπόν η ωραία ημέρα σκοτείνιασε ξαφνικά και ο ουρανός γέμισε αστραπές και βροντές. Ο Μωυσής αποφάσισε να ανέβει στο όρος Σινά να δει τι συμβαίνει. Εκεί παρέλαβε από τον Θεό τις 10 Εντολές γραμμένες σε δύο πέτρινες πλάκες. (Ήμουν καλή στα θρηκευτικά. Ναι.) Οι εντολές αυτές αποτέλεσαν, για όλα τα χρόνια έκτοτε, τη βάση ενός ολόκληρου κώδικα ηθικής και θρησκείας για τους ανθρώπους.

Θα μου πεις αγαπημένε μου σκυλογονέα (και μη) τι δουλειά έχω να σου κάνω μάθημα θρησκευτικών τώρα ε? Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καμία δουλειά. Όμως, με αφορμή αυτούς τους 10 βασικούς, άγραφους και γραμμένους νόμους τους οποίους προσπαθούν (πάνω κάτω) να τηρούν οι άνθρωποι, θα ήθελα να σου γράψω και εγώ τον δικό μου δεκάλογο για να είσαι ένας σωστός και ενάρετος σκυλογονέας. Πριν με κράξεις, να σου πω ότι Θεός δεν είμαι και πως αυτά που θα διαβάσεις είναι απλά κάποιες προτροπές σύμφωνα με τα δικά μου μέτρα και σταθμά, που λέμε.



#1. Ουκ αποκτήσεις σκύλο «ελαφρά τη καρδία»

Κοινώς, σε παρακαλώ σκέψου καλά και πολύ όλα όσο συνεπάγεται η απόκτηση ενός σκύλου. Οι ευθύνες απέναντι στον σκύλο σου θα είναι αρκετές και θα πρέπει να είσαι σε θέση να τις αναλάβεις για όλα τα χρόνια που θα ζήσει ο σκύλος δίπλα σου. Εξάλλου, τα έχουμε πει, κάρτες αλλαγής ή επιστροφές σκύλων ΔΕΝ νοούνται.

#2. Ουκ αγοράσεις σκύλο από βιτρίνες μαγαζιών, αγγελίες από ανώνυμους ιδιώτες και υπαίθρια παζάρια

Για όνομα του Θεού, θα ήθελα να σε παρακαλέσω (μάλλον για χιλιοστή φορά) να μην αγοράζεις ζώα από τα παραπάνω μέρη. Το εμπόριο ζώων πρέπει να σταματήσει επιτέλους. Τα σκυλιά και τα γατιά είναι υπεράριθμα στην χώρα μας. Δεν έχουμε ανάγκη και από άλλες εισαγωγές ζώων. Οι παράνομοι εκτροφείς ζουν και βασιλεύουν, μην τους σπονσοράρεις κιόλας! Αν θέλεις ράτσα, εμπιστεύσου μόνο νόμιμους και σωστούς εκτροφείς ζώων. Αν θέλεις φάτσα, σε παρακαλώ υιοθέτησε μια ψυχή που έχει ανάγκη. Και είναι πολλές εκεί έξω. Δυστυχώς.



#3. Ουκ εγκαταλείψεις σκύλο. Ποτέ. Των. Ποτών.

Η ζωή ενός σκύλου διαρκεί κατά μέσο όρο από 9 έως 15 χρόνια. Για όλα αυτά τα χρόνια, ο σκύλος θα εξαρτάται απολύτως από εσένα για την τροφή του, το νερό του και όλες τις ανάγκες του. Αν τον παρατήσεις γιατί χρεοκόπησες, γέννησες, μετακόμισες, κουράστηκες, γέρασες, μετάνιωσες.. τότε είναι σαν να τον καταδικάζεις σε θάνατο. Πρώτα ψυχικό και μετά μάλλον και σωματικό. Τελεία και παύλα. Ειδικά δε όταν ο σκύλος σου γεράσει, φρόντισέ τον με τριπλάσια τρυφερότητα. Γιατί είναι το συντροφάκι σου τόσα χρόνια και η αφοσίωση του σε σένα ήταν αδιάκοπη. Αυτός δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ. Μην το κάνεις ούτε εσύ επειδή γέρασε. Δεν χωράει εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Sorry.

#4. Ου παραιτηθείς από σκύλο

Δώσε χρόνο στον σκύλο σου να καταλάβει τους κανόνες που προσπαθείς να του μάθεις. Μην τραβάς τα μαλλιά σου επειδή ακόμα σου λερώνει που και που μέσα στο σπίτι. Μην τον απομονώνεις στην ταράτσα επειδή δεν μπορείς να του μάθεις πώς να φέρεται μέσα στο σπίτι. Δείξε κατανόηση και έχε υπομονή. Τα σκυλιά δεν μιλάνε την γλώσσα μας. Θέλουν χρόνο, επαναλήψεις ασκήσεων και μια σωστή ρουτίνα για να μάθουν πράγματα. Απευθύνσου σε έναν ειδικό για να σε βοηθήσει αν δεις τα σκούρα, αλλά μην απελπιστείς ή παραιτηθείς από τον σκύλο σου.



#5. Ου χτυπήσεις σκύλο. (ή αλλιώς «που να σου κοπεί απ’ την ρίζα»)

Έλεγα ότι τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, αλλά μετά θυμήθηκα ένα περιστατικό που είχα αναλάβει πριν λίγο καιρό και που δοκίμασε πολύ την αυτοσυγκράτησή μου και την ψυχραιμία μου. Ένας κύριος με πήρε τηλέφωνο και ζήτησε την βοήθεια μου γιατί του επιτέθηκε ο σκύλος του. Παραξενεύτηκα αρχικά μέχρι που μου είπε ότι του επιτέθηκε γιατί επανειλημμένως τον είχε χτυπήσει.. αφού έτσι νόμιζε ότι μαθαίνουν (…) και η φορά που του επιτέθηκε ο σκύλος του ήταν γιατί πήρε ένα φτυάρι και τον χτύπησε. Χρειάζεται να σου σχολιάσω;

#6. Δώσε στον σκύλο σου την απαραίτητη κοινωνικοποίηση. Από νωρίς.

Ναι, και όμως, βάζω και την κοινωνικοποίηση μέσα στις εντολές. Φαντάσου δηλαδή πόσο σημαντική είναι! Αν δεν θέλεις να έχεις έναν σκύλο που να δείχνει τα σαγόνια του καρχαρία κάθε τρεις και λίγο, φρόντισε να τον κοινωνικοποιήσεις από μικρό με ανθρώπους, παιδάκια, μηχανάκια, αμάξια, κόσμο και κοσμάκη καθώς και με άλλα σκυλιά όλων των ηλικιών. Ένας σκύλος-πρόβατο είναι πολύ καλύτερος μια κινητή φονική μηχανή. Προφανώς.

#7. Ου δέσεις και απομονώσεις σκύλο.

Αχ αυτό το δέσιμο.. Ραγίζει η καρδιά μου όταν περνάω από σπίτια και βλέπω μέσα αιωνίως δεμένα σκυλιά, ξεχασμένα, να γαυγίζουν φυσικά ασταμάτητα, καθώς δεν γνωρίζουν τίποτα άλλο, παρά μόνο μέχρι εκεί που φτάνει η αλυσίδα τους. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τα σκυλιά-ζαρντινιέρες σε ταράτσες και μπαλκόνια τα οποία περνούν όλη την μέρα τους εκεί ανάμεσα στα περιττώματά τους και κοιτώντας πάντα τον κόσμο από μακριά. Γιατί αυτά στην ουσία δεν ζουν. Δεν αξίζει μια τέτοια ζωή για έναν σκύλο. Καλύτερα να μην τον πάρεις ποτέ.



#8. Ουκ ενοχλείς τους συνανθρώπους σου εξαιτίας του σκύλου σου.  

Για να λέμε τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη, υπάρχουν πολλοί ανεύθυνοι σκυλογονείς. Δύο είναι κατ’ εμέ τα δείγματα ενός τέτοιου κηδεμόνα. Πρώτον, να μην μαζεύεις τα περιττώματα του σκύλου σου. Εσύ που δεν τα μαζεύεις να ξέρεις ότι δίνεις πάτημα στους ανώμαλους αυτής της χώρας να βάζουν φόλες γιατί τους λερώνουν το πεζοδρόμιο κάτι «βρωμόσκυλα». Που μπορεί να μην είναι της γειτονιάς, αλλά το δικό σου που το άφησες και να τα κάνει εκεί που δεν έπρεπε και δεν τα μάζεψες και από πάνω! Το ίδιο πάτημα όμως, δίνεις και εσύ που αφήνεις ατελείωτες ώρες μόνο του το σκύλο σου έξω στην αυλή ή στο μπαλκόνι, με αποτέλεσμα να κουρελιάζει τα νεύρα των γειτόνων με τα γαυγίσματα του. Οφείλεις να τηρείς τις ώρες, έστω, κοινής ησυχίας και να μην τον αφήνεις μόνο του έξω τόσες ώρες. Μάθε τον να ζει μέσα στο σπίτι όπου θα γαυγίζει λιγότερο λόγω απουσίας των ερεθισμάτων του εξωτερικού περιβάλλοντος.

#9. Δίδαξε στα παιδιά σου την φιλοζωία.

Μάθε τους να αγαπούν όλα τα ζώα. Να μην τα φοβούνται, να κατανοούν ότι είναι αθώα πλάσματα το οποία έχουν ανάγκη την φροντίδα μας και την προστασία μας. Βοήθησε τα παιδιά σου να καταλάβουν ότι τα σκυλιά δεν είναι βρώμικα ούτε κουβαλάνε αρρώστιες και ούτε τρώνε παιδιά αν δεν φάνε αυτά το φαγητό τους.. (Αχ κάποιες μαμάδες τι κάνετε..) Μύησέ τα στον κόσμο της φιλοζωίας από νωρίς. Δίδαξέ τους τον σεβασμό προς όλα τα πλάσματα της φύσης και βάλε και εσύ το χέρι σου κατ’ αυτόν τον τρόπο ώστε να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο για όλα τα ζώα. Χρειαζόμαστε αυτό το καλύτερο αύριο γιατί τα περιστατικά κακοποίησης και εγκατάλειψης, δυστυχώς, αποτελούν ακόμα ένα υπαρκτό πρόβλημα στην χώρα μας.

#10. Δείχνε στον σκύλο σου την αγάπη σου κάθε μέρα σαν να ναι η τελευταία του!

Ναι! Τόσο πολύ θέλω να τον αγαπάς. Γιατί τόση αγάπη του αξίζει. Ακόμα και το πιο τρελό, ανυπάκουο, αεικίνητο, σε βαθμό που σε τρελαίνει, σκυλί, αξίζει την άνευ όρων αγάπη σου. Θα ήθελα να ξέρεις ότι ένας σκύλος κουβαλάει τον ίδιο βαθμό αθωότητας με ένα μωρό. Ειδικά σε νεαρή ηλικία που δεν έχουν προλάβει ακόμα τραυματικές εμπειρίες και δικά σου λάθη (να τα λέμε και αυτά) να τον στιγματίσουν, ένας σκύλος είναι παντελώς αθώος χωρίς ίχνος κακοβουλίας μέσα του. Επομένως πες μου ένα λόγο για να μην τον αγαπήσεις όπως αγαπάς τα μέλη της οικογένειάς σου. Εξάλλου, μέλος της ίδια οικογένειας είναι και αυτός. Ή μάλλον, έτσι θα ήθελα να τον βλέπεις.

Συμφωνείς δεν συμφωνείς, για μένα αυτός είναι ένας βασικός δεκάλογος που θα ήθελα όλοι οι σκυλογονείς να τηρούν. Ελπίζω ότι θα έρθει κάποτε η μέρα όπου βάση αυτού του δεκάλογου, πολλά πράγματα θα έχουν αλλάξει για τις ζωές των ζώων και ειδικότερα των σκύλων. Βάλε και εσύ το χεράκι σου όμως! Πίστευε, αγάπα, βοήθα!

Αγαπητέ σκυλογονέα, αυτή την φορά δεν πρόκειται ούτε να σου προτείνω λύσεις, ούτε να κριτικάρω αλλά ούτε και να σε επηρεάσω προς οποιαδήποτε εκπαιδευτική κατεύθυνση. Αυτή την φορά ζητάω την δική σου άποψη. Εγώ σου παραθέτω απλά τα στοιχεία.

Cesar Millan

Εντάξει, μην μου πεις ότι δεν έχεις πετύχει έστω ένα επεισόδιο του Cesar στην τηλεόραση ή ότι δεν έχεις δει ή ακούσει κάτι γι αυτόν στο διαδίκτυο. Αποκλείεται. Καλώς ή κακώς (εσύ θα μου πεις) είναι ο πιο διάσημος εκπαιδευτής σκύλων ή ψιθυριστής σκύλων, όπως του αρέσει να αυτοαποκαλείτε. Η φήμη του εκτοξεύτηκε όταν ξεκίνησε την δική του εκπομπή στο National Geographic Channel. Σε αυτήν την εκπομπή ο Cesar πηγαίνει στις ιδιωτικές κατοικίες των σκύλων και των ιδιοκτητών τους και εμείς παρακολουθούμε την προσπάθειά του να επιλύσει τα όποια προβλήματα συμπεριφοράς υπάρχουν στα σκυλιά του σπιτιού. 

Η θεωρία του, βασίζεται στην «ψυχολογία των σκύλων» και στην αποδοχή των χαρακτηριστικών της αγέλης. Ισχυρίζεται λοιπόν ότι ο σκύλος είναι αγελαίο ζώο και πως χρειάζεται έναν αρχηγό στην αγέλη του. Κατά τον Cesar, ο αρχηγός της αγέλης θα πρέπει να είσαι εσύ αν θέλεις να έχεις το πάνω χέρι στην σχέση σας.

Ο σκύλος σου θα πρέπει να είναι απόλυτα και πλήρως υποταγμένος σε σένα αρχικά και μετά έρχονται το παιχνίδι, τα χάδια και η άσκηση. Αν ο σκύλος σου δείχνει να είναι κυριαρχικός δε, τότε η οδός που προτείνει είναι η άμεση αντιπαράθεση και η απαίτηση για πλήρη υποταγή. Ανάμεσα στα εκπαιδευτικά εργαλεία του συγκαταλέγονται πνίχτες, ηλεκτρονικά κολάρα καθώς και μια αμφιλεγόμενα ελαφριά, «κλοτσιά» στα πλευρά του σκύλου. Σίγουρα τα αποτελέσματά του είναι άμεσα και γρήγορα ειδικά σε περιπτώσεις φοβικών ή επιθετικών σκύλων. Ο λόγος είναι γιατί επιλέγει να εκθέτει τον σκύλο στο ερέθισμα το οποίο του προκαλεί φόβο ή θυμό και μετά να διορθώνει, μέσω της θετικής τιμωρίας, την όποια ανάρμοστη συμπεριφορά ακολουθεί.

Ο Cesar Millan έχει αναμφισβήτητα τραβήξει πολύ τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του με αποτέλεσμα να έχει εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο αλλά αντίστοιχα να έχει άλλους τόσους επικριτές του έργου και των μεθόδων του.

Victoria Stilwell

Εάν δεν γνωρίζεις την κυρία, μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο θα σε διαφωτίσει άμεσα. Η Victoria Stilwell είναι μια εξίσου παγκοσμίας φήμης εκπαιδεύτρια σκύλων. Αυτό οφείλετε και στο γεγονός ότι έχει την δική της εκπομπή στο Animal Planet όπου επισκέπτεται σπίτια με σκυλιά που επιδίδονται σε διαφόρων ειδών προβληματικές συμπεριφορές. H Victoria δεν είναι οπαδός του γρήγορου «φτιαξίματος» των σκύλων. Οι δικές της τεχνικές διόρθωσης συμπεριφοράς των σκύλων βασίζονται πάνω στην θεωρία ότι τα σκυλιά τα οποία εμφανίζουν συμπεριφορές όπως επιθετικότητα, φρούρηση παιχνιδιών ή φαγητού, δεν είναι κυριαρχικά σκυλιά τα οποία προσπαθούν να κυριαρχήσουν στο σπίτι. Υποστηρίζει ότι είναι ανασφαλή πλάσματα τα οποία συμπεριφέρονται έτσι, στην προσπάθειά τους ελέγξουν το περιβάλλον γύρω τους. Πόσες φορές θα έχεις αντιμετωπίσει κάποια δύσκολη συμπεριφορά του σκύλου σου. Έχεις αναρωτηθεί τι κρύβεται πίσω από μια ανάρμοστη ούρησή του μέσα στο σπίτι? Η Victoria προσπαθεί να βρει την αιτία και μετά, μέσω συστηματικής και επαναλαμβανόμενης θετικής ενίσχυσης να εξαλείψει το αποτέλεσμα. Σε κάθε επίσκεψή της σε σπίτι, διδάσκει τους κηδεμόνες του σκύλου περισσότερο απ όσο πρακτικά εκπαιδεύει το ίδιο το σκυλί. Πιστεύει πως ένας σκύλος πρέπει να θέλει να ευχαριστήσει τον κηδεμόνα του και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω της θετικής επιβράβευσης. Κατά την Victoria, σκυλιά τα οποία εκτελούν εντολές τις οποίες έμαθαν μέσω των τεχνικών εκφοβισμού, είναι σκυλιά που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη προς τον κηδεμόνα τους. « Ένας σκύλος στον οποίο δίνεται συνεχής καθοδήγηση από μικρή ηλικία, μεγαλώνοντας γίνεται ένας σκύλος με αυτοπεποίθηση. Η εκπαίδευση φέρνει ασφάλεια, η ασφάλεια φέρνει αυτοπεποίθηση και ένας σκύλος με αυτοπεποίθηση δεν έχει ανάγκη να επιδεικνύει συμπεριφορές που βασίζονται στο άγχος.»

Οι οπαδοί της ασπάζονται κυρίως τις θεωρίες της νέας σχολής όσο αναφορά τις μεθόδους εκπαίδευσης σκύλων.

Λοιπόν αγαπητέ σκυλογονέα, όπως ανέφερα αρχικά, εγώ την άποψή μου δεν θα στην παραθέσω έτσι εύκολα αυτή την φορά. Θα ήθελα να αναρωτηθείς και αν μπορείς να με ενημερώσεις για το ποιόν εκπαιδευτή θα διάλεγες εσύ για την εκπαίδευση του σκύλου σου. Υπόσχομαι να σου πω και εγώ μετά.