Θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Μην αγαπάς τα ζώα αν δεν μπορείς να ανταποκριθείς στις ευθύνες και τις ανάγκες τους. Η φιλοζωία δεν είναι για όλους. Φιλοζωία σημαίνει αποφασίζω να βοηθήσω ενεργά και το φτάνω ως τέλους. Η φιλοζωία δεν είναι μόδα, δεν είναι απλά μια τάση, είναι μια μεγάλη ευθύνη και δεν είναι για όσους δεν έχουν γερό στομάχι και δεν είναι διατεθειμένοι να ξεβολευτούν λίγο από την ρουτίνα τους και να δουν τα πράγματα λίγο αλλιώς. Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τι εννοώ παρακάτω και σου ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων αν σε τσούξουν λίγο αυτά που θα διαβάσεις. Ίσως με συμπαθείς λιγότερο στο τέλος του άρθρου, αλλά δεν πειράζει. Αξίζει να διαβάσεις πέντε αράδες που θα σε προβληματίσουν.

ΤΑ ΖΩΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΓΑΠΗΣ. ΠΡΑΞΕΙΣ. ΟΧΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ.

Μην αγαπάς τα ζώα αν...

#1. Σ’ αρέσει μόνο το δικό σου κατοικίδιο.



Βρίσκεις ότι η ράτσα του είναι μοναδική, υπέροχη, η καλύτερη απ’ όλες και θέλεις να έχεις απογόνους του οπωσδήποτε! Γνωρίζεις με απόλυτη σιγουριά ότι ο χαρακτήρας των κουταβιών θα είναι ίδιος με αυτόν του υπέροχου δικού σου σκύλου. Ακούς για στείρωση και φρίττεις διότι ένας τόσο φανταστικός σκύλος, δεν γίνεται να μην νιώσει την χαρά (την ποιά?) του έρωτος και της μητρότητας/πατρότητας. Φυσικά και ξέρεις ήδη (ρίχνεις και τα χαρτιά?) πόσα κουτάβια θα παραχθούν και που ακριβώς θα δοθούν. Φυσικά.. Δεν έχεις σκεφτεί καν το γεγονός ότι στην χώρα μας έχουμε τεράστιο πρόβλημα υπερπληθυσμού αδέσποτων γιατί τα δικά σου.. δεν θα είναι αδέσποτα, απλά θα παρθούν από οικογένειες που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν από κάποιο καταφύγιο. Ε εντάξει, εσύ θα σώσεις τα αδέσποτα? Δεν σε απασχολεί καμία άλλη ράτσα, πόσο μάλλον φάτσα. Η λέξη ημίαιμο για σένα σημαίνει μπάσταρδο ή κοπρίτης και αυτά τα σκυλιά «ξέρουν να ζουν μωρέ στον δρόμο». Εσύ αγαπημένε μου σκυλογονέα, μην αγαπάς τα ζώα γιατί μακροπρόθεσμα δεν τα ωφελείς. Ούτε αυτά, ούτε εμάς.

#2. Αγαπάς τους σκύλους αλλά μισείς τις γάτες.



Α εσένα ειδικά σκυλοπατέρα ή σκυλομητέρα, σε συναντώ συχνά! Οι γάτες για σένα είναι ίου! Κάτι σαν κατσαρίδες ένα πράγμα. Τις έχεις βαφτίσει, σατανικές, μοχθηρές και επικίνδυνες με σκοπό να αιτιολογήσεις την αναίτια αντιπάθειά σου προς αυτές. Βγάζεις τον σκύλο σου βόλτα και όταν συναντάς μια γάτα, είτε διασκεδάζεις με το να την τρομάζεις λέγοντας στον σκύλο σου «πάρτην!» είτε απλά αλλάζεις πεζοδρόμιο, μην τυχόν και κολλήσει κανένα μικρόβιο ο σκύλος σου. Ποσώς σε ενδιαφέρει αν συναντήσεις μια γάτα άρρωστη, χτυπημένη ή κανένα μωρό γατάκι παρατημένο ή πεταμένο στα σκουπίδια. Γάτες είναι, εφτάψυχες είναι, θα τα καταφέρουν. Αλλά και να μην τα καταφέρουν, δεν πειράζει, μια γάτα λιγότερη σε αυτόν τον κόσμο.
Αυτό, όπως αρκετά κυνικά σου περιέγραψα, το ομολογώ, δεν ονομάζεται αγάπη προς τα ζώα. Συνεπώς, ούτε φιλοζωία.

#3. Η αγάπη σου εκδηλώνεται μέχρι μερικά γούτσου-γούτσου στο μαλτεζάκι της φίλης σου.



Σε βάφτισα θηλυκού γένους γιατί ταιριάζει με τα περισσότερα παραδείγματα που έχω στο μυαλό μου. Αυτό δεν πάει να πει βέβαια ότι δεν ισχύει και για εσένα αρσενικέ φίλε μου. Η «αγάπη» σου προς τα ζώα είναι αυτό ακριβώς που σου περιέγραψα στην αρχική φράση συν μερικά «άχου το μωρέ» για διερχόμενα μικρόσωμα σκυλιά, κουτάβια ή μωρά γατιά και κουνέλια που μπορεί να βρεθούν στον δρόμο σου. Δεν έχεις ιδέα από σκυλιά γατιά ή πτηνά απλά σου φαίνονται γλυκούλια. Δεν είσαι σκυλομητέρα και πιθανόν να μην γίνεις ποτέ αφού «πάντα ήθελες» και θα θέλεις ένα, αλλά φοβάσαι, δεν προλαβαίνεις και δεν ξέρεις. Γενικώς.

Αν σε ρωτήσουν ποτέ αν αγαπάς τα ζώα, μην απαντήσεις ναι, γιατί και οι δύο μας ξέρουμε ότι δεν ισχύει. Πες απλά ότι τα βρίσκεις χαριτωμένα. Μέχρι εκεί. Γιατί εσύ ειδικά αν ποτέ αποκτήσεις ένα κατοικίδιο, οι πιθανότητες λένε ότι οι ευθύνες ενός ζώου θα σε βγάλουν απότομα από το ροζ σύννεφο σου και η κατάληξη του ζώου θα είναι στα αζήτητα ή στα χέρια κάποιου, κάπως, κάπου..

#4. Θέλεις να βοηθήσεις ένα ζώο σε ανάγκη αλλά μέχρι εκεί που σε βολεύει.

Βλέπεις μια κακοποίηση/παραμέληση/εγκατάλειψη ζώου και θέλεις (αρχικά) να κάνεις κάτι. Και κάνεις. Παίρνεις τηλέφωνο ή στέλνεις μήνυμα σε όποια φιλοζωική βρεις πρώτη. Σαν πρώτο βήμα, συμφωνώ. Όμως αυτό που θα ήθελα να τονίσω για πολλοστή φόρα είναι ότι η «φιλοζωική» που πήρες τηλέφωνο δεν είναι κρατικός οργανισμός, δεν απαρτίζεται από υπαλλήλους επί πληρωμή και δεν έχει συνήθως καταφύγιο ή κυνοκομείο. Θες να σου πω κάτι που θα σε ξαφνιάσει? Η φιλοζωική λοιπόν αυτή που πήρες τηλέφωνο αποτελείται από μια χούφτα εθελοντές, δηλαδή απλούς ανθρώπους σαν εσένα που έχουν δουλειά, υποχρεώσεις, παιδιά, σκυλιά και απλά παράλληλα ξεβολεύονται στον ελεύθερό τους χρόνο και βοηθάνε σε εκστρατείες μαζικών στειρώσεων αδέσποτων, φιλοξενούν σκυλιά προς υιοθεσία και παλεύουν να ενημερώνουν και να συμβουλεύουν τον κόσμο ως προς το τι να κάνουν σε περιπτώσεις σαν αυτή που βρήκες εσύ! Όσο και να αναρωτιέσαι «μα και ποιος θα έρθει να μαζέψει το αδέσποτο που βρήκα?» η απάντηση παραμένει η ίδια. Το πιο πιθανό είναι ότι θα πρέπει να το φιλοξενήσεις εσύ. Ένας σύλλογος μπορεί να σε βοηθήσει οικονομικά με εμβολιασμό, στείρωση και διάφορα πρώτα έξοδα αλλά (επειδή είμαι εθελόντρια) γνωρίζω ότι δεν υπάρχει χώρος περισυλλογής αδέσποτων. Επομένως θέλω να ξέρεις εσύ που αγαπάς τα ζώα ότι αν αποφασίσεις να βοηθήσεις μια ψυχή, να είσαι προετοιμασμένος να το πας μέχρι τέλους. Να φιλοξενήσεις, να προωθήσεις και να βοηθήσεις έμπρακτα ώστε να βρεθεί ένα καλό σπίτι για το τετραποδάκι που μάζεψες. Ημίμετρα δεν υπάρχουν.

#5. Δεν μπορείς να τηρείς απαραίτητους κανόνες ευζωίας.



Αν πιστεύεις ότι το να έχεις ένα ζώο ή πολλά, ξεχασμένο σε μπαλκόνια, ταράτσες και αυλές όλη μέρα, με ελάχιστες βόλτες και ελάχιστη ασχολία, σημαίνει αγαπώ τα ζώα, τότε φίλε μου έχω να σου πω ότι και στραβός είναι ο γιαλός και στραβά αρμενίζεις! Τα ζώα που επιλέγουμε να εντάξουμε στην οικογένειά μας είναι απολύτως και παντοτινά εξαρτημένα από εμάς. Ο σκύλος, η γάτα αλλά και οποιοδήποτε άλλο ζώο επιλέξεις θα εξαρτώνται από εσένα για τροφή, προστασία και αγάπη. Ειδικότερα ο σκύλος, είναι ένα πλάσμα το οποίο δεν αντέχει χωρίς την ανθρώπινη επαφή! Σκυλιά παραμελημένα γίνονται αναπόφευκτα σκυλιά δυστυχισμένα. Έχεις ευθύνη απέναντι στον σκύλο σου. Αν δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε αυτή την ευθύνη τότε άστο καλύτερα, μην κάνεις καν την αρχή. Αγαπώ σημαίνει φροντίζω. Με όλα όσα περιλαμβάνει το φροντίζω. Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.

Αν ακόμα πιστεύεις ότι αγαπάς πραγματικά τα ζώα, τότε χαίρομαι πολύ γιατί σημαίνει ότι συμφωνείς με όλα τα παραπάνω και λογικά οι πράξεις σου το αποδεικνύουν. Εσύ που προβληματίστηκες και δεν είσαι πια τόσο σίγουρος, θα ήθελα να σου πω να μην νιώθεις άσχημα. Η φιλοζωία και η αγάπη προς τα ζώα δεν είναι για όλους.

Τα ζώα έχουν ανάγκη από αληθινές πράξεις αγάπης. Πράξεις. Όχι προθέσεις. Από εμάς εξαρτώνται και θα εξαρτώνται για πάντα. Δεν μπορεί να αλλάξει αυτό, αλλά μπορεί να αλλάξει η δική σου αντίληψη ως προς τον ιδέα «αγαπώ τα ζώα». Δεν συμφωνείς;

Ποιος δεν θα ενθουσιαζόταν αν έβλεπε μία μπεζ χνουδόμπαλα με έναν τεράστιο κόκκινο φιόγκο να βγαίνει μέσα από ένα κουτί δώρου; Ποιος δεν θα άρχιζε τα «Αχου τοοοοοο» και «Τι γλυκόοοοο» (ειδικά εμείς οι γυναίκες που παθαίνουμε και αυτό το μητρικό σύνδρομο με τα κουτάβια..) Κανείς. Ποτέ. Το θέαμα ενός κουταβιού Labrador εξάλλου, συγκίνησε τόσους καταναλωτές γνωστής εταιρίας χαρτιού υγείας.. μην μου πεις ότι δεν είσαι και εσύ μέσα σε αυτούς!

Όμως αγαπημένε μου σκυλογονέα ή εσύ προβληματισμένε φίλε που σκέφτεσαι να κάνεις ένα δώρο στην καλή σου ή στην γιαγιά σου, πρέπει να γνωρίζεις τους λόγους για τους οποίους δεν θα ήθελα να κάνεις δώρο έναν σκύλο. Τα σκυλιά είναι νοήμονα και συναισθανόμενα πλάσματα αυτού του πλανήτη, ο οποίος δεν μας ανήκει. Κάρτα αλλαγής μπαίνει σε ένα πουλόβερ, ναι. Αλλά σε έναν σκύλο όχι. Γι αυτό τον λόγο θα ήθελα να σου παραθέσω τους λόγους για τους οποίους βρίσκω την ιδέα ενός σκύλου σαν δώρο, φρικτή. 

#1. Ο σκύλος είναι μια δεσμευτική απόφαση ζωής

Η απόκτηση ενός σκύλου είναι τόσο σοβαρή όσο και αυτή του να κάνεις παιδιά. Όσο βαρύγδουπη και τραβηγμένη να σου φαίνεται αυτή η δήλωση, είναι πέρα ως πέρα αληθινή. Τα παιδιά τουλάχιστον, σε κάποια φάση ενηλικιώνονται και ανεξαρτητοποιούνται. Οι σκύλοι ναι μεν ενηλικιώνονται αλλά δεν ανεξαρτητοποιούνται ποτέ. Είναι απόλυτα εξαρτημένοι από εμάς για την τροφή τους, το νερό τους, τις βόλτες τους και χρειάζονται την προσοχή μας, τα χάδια μας και την προστασία μας για όσο καιρό ζήσουν.


Όπως με τα παιδιά δεν μπορείς να αλλάξεις γνώμη μετά από την “απόκτησή” τους , το ίδιο ακριβώς ισχύει και με το τετραποδάκι σου είτε είναι σκύλος, γάτα ή χελώνα. Είναι απαράδεκτο ότι εν έτη 2015 υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που εγκαταλείπουν σκυλιά στον δρόμο ή τα δίνουν σε κάποιον, κάπου, όπου «θα περνάει καλύτερα μωρέ εκεί». Συνεπώς, θα ήθελα να σε παρακαλέσω να αφήσεις αυτόν στον οποίο θέλεις να του πάρεις δώρο έναν σκύλο, να αποφασίσει μόνος του αν είναι έτοιμος γι αυτή την δέσμευση ζωής. Δεν συμφωνείς;

#2. Και οι σκύλοι θέλουν τον γιατρό τους.

Φυσικά θα γνωρίζεις τα πρώτα απαραίτητα ιατρικά έξοδα που έχει ένα κουτάβι. Εμβόλια, αποπαρασιτώσεις, γενικές και τακτικές συνήθως επισκέψεις στον κτηνίατρο. Φυσικά μέσα σε αυτά πρέπει να υπολογίσεις και τα επόμενα άμεσα έξοδα όπως αυτό της στείρωσης και του ετήσιου εμβολίου. Όμως εκτός από αυτά πάντα πρέπει να έχεις στο νου σου και τυχόν έκτακτα έξοδα που μπορεί να προκύψουν όπως χειρουργείο λόγω ατυχήματος ή αρρώστιας, καθώς και απαραίτητες φαρμακευτικές αγωγές και εξετάσεις.

Όλα αυτά είναι έξοδα. Αρκετά έξοδα μάλιστα, τα οποία θα πρέπει να γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι ο υποψήφιος αποδέκτης του δώρου σου, θα είναι σε θέση να τα καλύψει. Αν δεν είναι τότε σίγουρα δεν μπορείς να τον χρεώσεις με την ευθύνη ενός σκύλου γιατί ούτε αυτός θα είναι ευχαριστημένος αλλά ούτε και ο σκύλος θα έχει την απαραίτητη φροντίδα. Ξανασκέψου το λοιπόν. 

#3. Σου ταιριάζω, μου ταιριάζεις;

Κάποιοι άνθρωποι αγαπούν τους σκύλους, κάποιοι απλά τους συμπαθούν. Όταν τους βλέπουν στο δρόμο. Από μακριά. Άλλοι πάλι αγαπούν τις γάτες και φοβούνται τους σκύλους. Υπάρχουν και αυτοί που θαυμάζουν μια συγκεκριμένη ράτσα σκύλων και όλες οι υπόλοιπες τους είναι αδιάφορες. (Αυτόν ειδικά εγώ δεν θα τον εμπιστευόμουν.) Γενικώς το θέμα της συμβατότητας ενός ανθρώπου με έναν σκύλο είναι λεπτό και ευαίσθητο.

Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι είναι θαυμάσια ιδέα να πάρεις ένα jackrussel στην φίλη σου, για την οποία ο όρος γυμναστική σημαίνει περπατάω πολύ σε εμπορικά κέντρα, πίστεψέ με όμως όταν θα βρεθεί αντιμέτωπη με την ενέργεια και τις απαιτήσεις αυτών των σκύλων, η φίλη σου θα διαφωνήσει εκ των υστέρων, με την θαυμάσια ιδέα σου. Και όχι μην της πάρεις τον σκύλο για να την πείσεις να ξεκινήσει γυμναστική. Δεν πέτυχε ποτέ αυτό για κανέναν. Άφησε τον άνθρωπο να αποφασίσει μόνος του, αν θέλει, τι είδος κατοικίδιου συντρόφου του ταιριάζει. Όχι τίποτα άλλο, θα τα ακούσεις εσύ και από πάνω στο τέλος! 

#4. Αλλεργίες! 

Μπορεί να μην στο έχει πει, μπορεί να μην το έχεις παρατηρήσει αλλά ο κίνδυνος της αλλεργίας ως προς την τρίχα σκύλου είναι υπαρκτός. Υπάρχουν κάποιες αλλεργίες κιόλας που δεν εκδηλώνονται με ένα απλό χάδι σε έναν περαστικό σκύλο αλλά εμφανίζουν συμπτώματα όταν το άτομο έρθει σε επαφή για μέρες με τρίχες σκύλου μέσα σε σπίτι. Συνεπώς μπορεί κάποιος να μην γνωρίζει καν ότι έχει αλλεργία!

Σκέψου να κάνεις δώρο έναν σκύλο και ουσιαστικά μαζί να κάνεις δώρο και τρεχούμενη μύτη, πρησμένα μάτια και φαγούρα! Τρομερή επιτυχία θα έχει το δώρο σου. Γι αυτό άσε τον άνθρωπο να αποφασίσει μόνος του ώστε να μην σου επιρρίπτει ευθύνες εσένα μετά για την αλλεργία του. Φαντάσου γκρίνια. Δεν θες. 

#5. Τα κουτάβια μεγαλώνουν. Αλήθεια σου λέω.

Πιθανόν το κουτάβι που σκέφτεσαι να κάνεις δώρο να ζυγίζει τώρα μερικά κιλά μόνο και να είναι τόσο γλυκούλι και μικρούλι, αλλά το ίδιο κουτάβι μέσα σε μερικούς μήνες, μπορεί να ξεπερνάει τα 20 κιλά. Πρέπει να αναλογιστείς αν αυτό είναι κάτι που μπορεί να το διαχειριστεί ο υποψήφιος κηδεμόνας του. Γιατί ναι μεν ένα κουτάβι σηκώνεται αγκαλιά και μεταφέρεται όπου θες εύκολα αλλά δεν ισχύει το ίδιο για ένα ενήλικο σκυλί. Τα μεγέθη και τα βάρη ποικίλουν από ράτσα σε ράτσα αλλά και από φάτσα σε φάτσα, γι αυτό λοιπόν καλό θα ήταν και πάλι να επιλέξει συνειδητά και ρεαλιστικά μόνος του ένας άνθρωπος τι πιστεύει ότι ταιριάζει καλύτερα στην ιδιοσυγκρασία του αλλά και στον τρόπο ζωής του. Νομίζω είναι το πιο λογικό. Ναι;

#6. Κουτάβι για παιδί που «θα» το αναλάβει

Η δήλωση-μητέρα όλων των ουτοπιών, κατ’ εμέ. Είσαι θείος, θεία και ξέρεις ότι το ανίψι σου επιμένει να του πάρουν σκύλο οι γονείς του με εκατοντάδες υποσχέσεις ότι θα το φροντίζει, θα το βγάζει βόλτα κτλ κτλ και αυτοί αρνούνται πεισματικά? Μην κάνεις το λάθος να το παίξεις ο καλός της παρέας και να τους εκπλήξεις φέρνοντας τους ένα κουτάβι από την γέννα κάποιου γνωστού σου (ο οποίος κακώς ανακατεύτηκε με γέννα, άλλο αυτό).

Πίστεψέ με, ένα παιδί αρκετά μακριά από την ενηλικίωση, θα ασχοληθεί με το κουτάβι, 1 μήνα; 2 μήνες; Και μετά το βάρος θα πέσει στις πλάτες των γονέων, οι οποίοι και φυσικά θα το βλέπουν βάρος εφόσον εξ’ αρχής δεν ήθελαν σκύλο. Εδώ σίγουρα θα τα ακούσεις. Ίσως όχι αμέσως γιατί τον πρώτο καιρό πιθανόν να βλέπουν την χαρά του παιδιού τους και να έχουν φρούδες ελπίδες ότι όντως θα βοηθάει και αυτό στις ευθύνες του σκύλου. Όταν όμως η πραγματικότητα θα αποκαλυφθεί.. τότε ναι προμηνύεται κατσάδα προς εσέ. Να 'σαι σίγουρος. 

#7. Υπάρχουν τόσες άλλες επιλογές δώρου!!

Εάν το θέμα του δώρου σου θέλεις ντε και καλά να είναι γύρω από ένα τετραποδάκι, τότε άκου τι φοβερή ιδέα έχω! Εάν γνωρίζεις έναν φίλο, φίλη ή συγγενή που σκέφτεται να υιοθετήσει ένα σκυλάκι, τότε μπορείς να κάνεις μια έρευνα εσύ στους τοπικούς σου (ή μη) φιλοζωικούς σου συλλόγους, να βρεις κάποια σκυλάκια που πιστεύεις ότι θα του άρεσαν και να κάνεις δώρο μια ολόκληρη μέρα γνωριμίας με αυτά τα σκυλάκια.

Κανόνισε να πάτε μαζί από ραντεβού σε ραντεβού ώστε να τα δείτε από κοντά, αλλά να αφήσεις τον υποψήφιο μετά να σκεφτεί και να διαλέξει μόνος του. Παράλληλα εσύ, που ξέρεις ότι οι πιθανότητες είναι ότι κάποιο θα είναι το επιλεχθέν σκυλάκι, θα έχεις πάρει δώρο ένα μεγάλο και ωραίο κρεβάτι σκύλου, με μια κατακόκκινη κορδέλα! Συνεπώς λέμε ναι στις κόκκινες κορδέλες σε αξεσουάρ σκύλου αλλά όχι σε λαιμούς σκύλων. Σωστό;